Soczyste rapsy

Dzisiaj przyjrzymy się symbolom, staniemy z boku kultury ludowej i z dystansem spojrzymy na pop kulturę. Punktem wyjścia będzie płytka Ezoteryka Quebonafide. Wszystkie symbole, które przewijają się przez teksty i okładkę płyty są związane z myśleniem magicznym i przez lata były pożywką dla wszelkich wierzeń ludowych najstarszych i pierwotnych społeczeństw, ale także bliskim nam, czyli symbolom religijnym współczesnego społeczeństwa zachodnio i wschodnioeuropejskiemu.

Jesteście ciekawi? Wymienić mogę między innymi: meksykańskie czaszki – potrzebne do przyzywania duchów,  koło dharmy, czyli buddyjska filozofia powrotu, kosmiczne drzewo – słowiański korzenie i szczyt. Mogłabym wymieniać dalej co kryje w sobie Ezoteryka, ale bardziej interesuje mnie, po co? Otóż wydaje mi się, że wszystkie przedmioty kryją w sobie elementy mistyczne, które w pewnym, większym lub mniejszym stopniu dotykają sfery „nie do poznania”. Wszystko, co jest tajemnicą – kusi. Czy nie w tym tkwi ciekawość człowieka?

Piątek 13 Kaena nosi ten sam tytuł co płytka Fisza i Emade, a także film i może być wskazówką do prawidłowego odczytania przekazu płyty. Hm.. Przyjrzyjmy się. Grupa przyjaciół wyjeżdża nad jezioro, by spędzić tam miło czas. Niestety zostają zaatakowani przez groźnego psychopatę, który bez skrupułów zabija ich, jednego po drugim. Kaen, człowiek i raper w masce jest jakby alterego zabójcy – miota się, opowiada straszne, napełnione jadem historie, które celuje w odbiorce. To pierwszy trop płyty Piątek 13 Kaena.

Kolejnym tropem będzie „krwawy piątek”, który wg legendy miał miejsce w XIV wieku kiedy to aresztowano i wymordowano 50 Templariuszy oskarżonych o Herezje. Od tego czasu ludzi boją się piątków 13 na śmierć i właśnie ten strach pobudza ich wyobraźnie do działania. W obliczu możliwej katastrofy, podskórnego lęku i dreszczy, które towarzyszą przy wyjściu z domu budzą się demony, które drzemią w każdym z nas. Na płycie Kaena Piątek 13 uczymy się z nimi rozmawiać. Choć wydają się być przerażające i groźne, nie należy się ich bać, ponieważ nie wychodzą poza strefę słowa.

Powinnam mówić o rapie, ale dzisiaj będzie trochę inaczej – będzie niezły jazz i Jazz w wolnych chwilach z OSTRem. Ale zacznijmy od początku. Muzyka nowomodna, która urodziła się w początkach XX wieku, ale swymi korzeniami sięga jeszcze do szamańskich obrzędów. Pierwsze dźwięki wydobywały się z serca wielkiego miasta, z dzielnicy prostytutek w Nowym Orleanie. Było to swojego rodzaju połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejskiej, czyli bluesa, muzyki ludowej i artystycznej. Co uderza w jazzie?

Uporządkowany rytmicznie chaos, jakaś granica, która została przekroczona i właśnie stawiamy pierwsze kroki do lepszego, w nieznane, tam gdzie emocje i zmysły graja pierwsze skrzypce. To właśnie w jazzie zakochał się Ostry. No i powstał – jazz w wolnych chwilach OSTR, gdzie wrzucił on prawie 40 kawałków. Osobiście uwielbiam tę płytę bo jest połączeniem, kolejną fuzją tak różnych, zdawać by się mogło, kierunków muzycznych. Podobnie jak jazz w warstwie muzycznej , tak hip-hop w warstwie tekstowej charakteryzują się dużą różnorodnością interpretacyjną i aranżacyjnie. Jazz w wolnych chwilach. Ostr wiedział co robi, z tego ciekawego połączenia powstała świetna płyta.

Klaun to jeden z głównych symboli popkultury, dotarł aż tutaj, i rozgościł się na płycie Trzeci Wymiar Dolina Klaunów. Co oznacza Klown? To bardzo ciekawe – po pierwsze budzi skrajne emocje – z jednej strony miły, kolorowy, pocieszny, a z drugiej niepokojący, bez emocji, niebezpieczny. No i tutaj zawiązuje się pewien kod. Zauważmy, że dzieci uwielbiają klauny. Są w stosunku do nich ufne i bardzo się cieszą, kiedy klauna widzą, natomiast dorośli mają zupełnie inne spostrzeżenia – błazny wydają się im sztuczne, zamknięte pod grubą maskarą i dokładnym makijażem. Tutaj właśnie wchodzi popkultura. Pamiętacie serię kultowych już filmów: Strzeż się klowna, Mordercze klowny z kosmosu, śmierć się śmieje, laleczka chucki, albo Piłę, albo wiele, wiele innych pozycji? Już wiem, dlaczego na swojej ostatniej płycie Trzeci Wymiar Dolina Klaunów, to właśnie te zabawne kreacje stanowią oś interpretacji.

Moim ulubionym utworem z płyty jest kawałek „Ważne jak kończysz” . Kawałek jest wyprodukowany przez Biały dom, i traktuje o tym, że w życiu wszystko jest dozwolone, a ważne jest właśnie podsumowanie, czyli czas w życiu, kiedy już nie masz na nie realnego wpływu – starość, a potem śmierć. To one weryfikują to, jakie było nasze życie ile po nas została, jak dużo jeszcze zostanie. Można pomyśleć jak te klauny – że życie każdego człowieka jest spektaklem, który może wywołać w ludziach tylko emocje – nic więcej i nic mniej.